Beschrijving
In 1891, het jaar vóór Alexander Scriabins eindexamen aan het conservatorium, blesseerde hij zijn rechterhand doordat hij teveel had geoefend. Dit had erg negatieve gevolgen aan zijn carrière als pianist en hij belandt in een crisis. Toch kreeg Sriabin het voor elkaar om in 1892 zijn pianostudie af te ronden en een gouden medaille te halen. Zijn eerste Pianosonate opus 6 is duidelijk verbonden met deze crisistijd, zijn hoogtepunt zit aan het einde van het derde deel, wat een sombere begrafenismars, hamerslachtige akkoorden en grote, biechtstoelachtige muziek bevat. We brengen nu een Urtext-editie van dit werk uit, gepresenteerd en uitgegeven door Valentina Rubcova, de Scribine-expert.