Beschrijving

Ter herinnering aan Bernhard van den Sigtenhorst Meyer. Een Haagse componist die mij boeit is Bernhard van den Sigtenhorst Meyer (1888-1953). Mijn interesse gaat vooral uit naar zijn vroege pianomuziek, geschreven in een modaal-impressionistische stijl. Deze composities zijn zeldzame voorbeelden van het Haags impressionisme in de muziekkunst en zouden gezien kunnen worden als een tegenhanger van de talloze schilderijen van de Meesters van de Haagse School van Schilders, de romans van Louis Couperus en het prachtige Rosenburgse keramiek. In Of Flowers and Birds – Ter nagedachtenis aan Bernhard van den Sigtenhorst Meyer zijn thema’s en motieven verwerkt uit twee van die vroege pianosuites. De compositie opent met een herinnering aan Roses , het eerste deel van de cyclus Of the Flowers, Opus 1. De zacht wiegende kwarten in de rechterhand nemen echter al snel een heel andere wending en worden afgewisseld met een karakteristiek motief uit A Flock of Tits in the Woods , Part II of Of the Birds , Opus 4. De schommelende kwarten keren terug, waarna met behulp van een speels motief ontleend aan Korenveld in de zon (Opus 1, nr. 2) de overgang naar het tweede hoofddeel wordt gerealiseerd. In dit (het lied van) De Zwaanstaat centraal (Opus 4, nr. 1). Zoals oude sprookjes vertellen, zingt een zwaan maar één keer: in zijn sterfuur. Maar dan is dat zingen zo intens en ontroerend dat geen enkel oog droog blijft. In de laatste maten keren motieven uit het eerste deel terug: de juichende klanken van de zonovergoten korenvelden brengen de compositie tot een hoogtepunt, waarna een verre herinnering aan Roses het werk besluit.