Brussee: Deux Etudes Melodiques Piano

Beschrijving

Door het veelvuldige gebruik van septiem-, negende en elfde akkoorden is in Mélodie een zekere affiniteit met jazz te bespeuren . Daarentegen wordt echter veel aandacht besteed aan het lineaire polyfone element. De met de rechterhand gespeelde melodie wordt ondersteund door begeleidende akkoorden, waaruit soms regels losbreken (vooral in de reprise) en een tegenhanger vormen van het thema. Het qua klank verenigen van deze drie ingrediënten vormt het ‘probleem’ bij deze melodische studie. De associatie met de wereld van de romantische salonwerken is duidelijk hoorbaar in Valse finale. Maar ook deze compositie is vrij complex. Door de moeilijke linkerhandpartij met zijn vele sprongen, de wijdverspreide akkoordformaties die als guirlandes door de muziek slingeren en de gelaagdheid binnen de akkoorden van de rechterhand is deze melodische studie, mits op het juiste tempo gespeeld, een vrij moeilijke entiteit. Moeilijkheidsgraad : Grade VII-IX (op een schaal van XII-graden).